Schrijven, schreef, geschrapt.

Schrijven is schrappen: kill your darlings. Dat is mij ooit geleerd door oudere en wijzere mensen dan ik. Tijdens de laatste loodjes van het scriptieschrijven is het een waardevollere les dan ooit. Maar soms doet het pijn en hou je teveel van je schatjes om ze te schrappen, om ze bruut met de backspace of delete te elimineren.

Het onderstaande stukje tekst past niet meer in mijn scriptie. Het is te groot en te afleidend voor de inleiding, en teveel zijdelings gezwam voor het theoretische kader. Gelukkig heb ik deze plek om mijn uitweidingen over horcruxes en anagrammen met de wereld te delen. Het is een machtig interessant verhaal, al zeg ik het zelf, dus sta mij toe het hier te plaatsen. Enjoy!

Many characters in the Harry Potter series have names that correspond in some way to their personality, or that have other special meanings. To communicate their original meanings and connotations, these names must be translated rather than left unchanged. Translating these names, however, may pose problems in situations where names are an integral part of the story. This is the case with Lord Voldemort: in the original English version, Lord Voldemort’s birth name was Tom Marvolo Riddle, the anagram of ‘I am Lord Voldemort’. The Dutch translation is ‘Mijn naam is Voldemort’, an anagram of the name ‘Marten Asmodom Vilijn’. This type of wordplay may cause difficulties for translators. 

Another example is the translation of the word Horcrux, a subject that comes up in Harry Potter and the Half-Blood Prince. A horcrux is an object in which someone can store a part of his soul, which is possible only after killing another person. It makes the owner of the Horcrux immortal. This is a very dark subject, which is feared by most characters in the books. This fear is reflected in the original English word, by use of the prefix hor-, from the Latin word horrere (‘to bristle with fear, shudder’), as in the words horror, horrific, horrible. Combined with -crux, the meaning of the word speaks for itself: a horcrux is the ‘core of evil’. The Dutch translation, however, carries no such meaning: the concept is called Gruzielement. This is a combination of the expression aan gruzelementen (in smithereens) with the word ziel (soul). The translation is well-found, but it does not sound as dark and ominous as the original word. The translator could have left the word untranslated: the words horror and crux both exist in Dutch, and have largely the same meaning as they have in English. 

Translations such as Mijn naam is Voldemort and gruzielement were the inspiration to look deeper into the translator’s choices, especially regarding simplification in lexis and syntax. This resulted in a case study on simplification in three of the seven Harry Potter books.

Eventueel kan ik na het afronden van mijn scriptie natuurlijk nog eens een korte samenvatting plaatsen, of de liefhebber een crash course simplification geven. Ik hoor het graag!