Alles komt goed

Nu ik zo ongeveer 30% van mijn scriptie op papier heb staan, mag ik weer heel even aan iets anders denken. Ik durf nog even niet stil te staan bij hoeveel van die dertig procent bloed, zweet en tranen ik straks weer zal moeten schrappen als het arendsoog van mijn scriptiebeleleider mijn woorden, mijn zinnen en mijn alinea's van onder tot boven met de uiterste nauwkeurigheid heeft nagekeken. Niet aan denken.

Niet aan denken en er gewoon maar van uit gaan dat het allemaal wel goed komt zoals alles in mijn leven uiteindelijk altijd wel goed komt. Een zondagskind ben ik dan wel niet letterlijk, maar des te meer in spreekwoordelijke zin. Alles komt bij mij altijd goed. Zelfs als het zo hard fout lijkt te gaan. En toch maakt dat me ook bang. Zo las ik ooit eens op mijn favoriete website, PostSecret, het volgende geheim:

Ik had dit kunnen schrijven. Dit geheim is het mijne. Deze angst is de mijne. Waar zal het fout gaan? Wanneer ga ik onderuit en hoe hard zal ik vallen?

De tijd zal het leren. Vooralsnog gaat het echter allemaal geweldig, want het nieuwe huis is gezocht en gevonden. Als alles gaat zoals het moet gaan, tekenen we volgende maand. Dan gaan we weer verkassen, naar een leuke bovenwoning vlak bij het station en vlak bij de duinen. En zo komt alles goed.