Zo knap, dat iemand anders meteen begint met schrijven, op een bierviltje bij gebrek aan ander papier, en het aan iedereen laat lezen, en krast en streept waar nodig, zonder zich druk te maken om het verloop van het verhaal, de aanleiding, het vervolg, of wat iedereen ervan zal denken.
Ik heb dat niet. Ik staar voor me uit, type af en toe wat, houd delete en backspace dan maar weer eens ingedrukt en uiteindelijk produceer ik gewoon niets.
Misschien dat ik dat ook maar gewoon eens moet doen: in het midden beginnen, de eindeloze beschrijvingen de deur uit en gewoon midden in een dialoog, midden in een verhaal de draad oppakken en maar zien waar die naartoe leidt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten