Opruiming!

In het kader van een op handen zijnde verhuizing heb ik besloten om een deel van mijn vrije tijd de komende weken te besteden aan 'wegdoen wat weg moet'. Te beginnen met mijn garderobe. Wat is dat toch? Je neemt je voor om met brute daadkracht je kledingcollectie te filteren van miskopen en ouwe vodden, maar als je eenmaal bezig bent met sorteren, wil je van vrijwel geen enkel stuk afscheid nemen. 

Zo zijn er de bandshirts... Wanneer heb je mij voor het laatst in mijn Bloc Party-, The Killers- of The Veils-shirt gezien? Nuff said. Die shirts zijn sowieso niet voor mij gemaakt, maar ik heb me meerdere keren tot miskopen laten verleiden. En als ik die zelden-gedragen shirts nu weg wil doen, voelt het als verraad aan goede bands en afscheid van mooie herinneringen.

Zo zijn er de dingen die ik niet meer pas... En hoewel ik me nu al vier maanden zeker twee keer per week sta uit te sloven in de sportschool, ik een flinke vetrol kwijt ben en ik twintig minuten probleemloos op een flink tempo kan hardlopen (voor het eerst in mijn leven!), pas ik ze nog steeds niet. Dat geldt ook voor die spijkerbroek die in theorie precies mijn maat is, maar die mij in de praktijk in een rollade verandert. Ik snap er niets van, maar ben toch geneigd de broek in de kast te laten hangen voor als ik hem over nóg vier maanden ineens wél pas.

Zo zijn er de miskopen... Ik weet oprecht niet wat me ooit bezielde toen ik een lila shirtje of een lichtgroene bolero kocht. Manipulatieve verkoopster? Tijdelijke ontoerekeningsvatbaarheid? Oké, dit is niet een categorie waarvan ik moeilijk afscheid kan nemen. De groeten, lelijke troep! Hopelijk worden jullie in een volgend leven meer gewaardeerd.

Zo zijn er de jaren met dankbaarheid gedragen spullen, die ik op den duur toch een beetje zat ben geworden... Maar niet zó zat dat ik er ineens vanaf wil. Ik heb ze toch met plezier gedragen? En wat als ik ineens een nieuwe broek heb waar dat éne shirtje zo geweldig op zou staan, en dat ik dan dat shirtje heb gedumpt?! Kortom: first world problems.

Toch heb ik een aardige stapel samengesteld met spullen waar ik afscheid van ga nemen. Opgeruimd huis, opgeruimd hoofd, zogezegd. Toch hoop ik de bandshirts, waarvan het afscheid me het zwaarst valt, nog aan iemand te slijten. Iemand?